روشهای تامین مالی برای استارتاپها می توانند روشهای سنتی یا نوین باشند که اکنون به کار گرفته میشوند.
روشهای سنتی تامین مالی برای استارتاپها
از روشهای سنتی تامین مالی برای استارتاپها میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
- استفاده از پس انداز شخصی (بوت استرپینگ)
- قرض گرفتن از خانواده یا دوستان
- وام بانکی یا وام از موسسات

استفاده از پس انداز شخصی (بوت استرپینگ)
عدهای از افراد ترجیح میدهند به جای کمک گرفتن از دیگران، از همان ابتدا به صورت مستقل فعالیت کنند و هزینههای استارتاپ خود را از راه سرمایه شخصی تامین کنند.
مزایا و معایب این روش عبارتند از:
مزایا:
- حفظ مالکیت استارتاپ و مستقل ماندن
- دسترسی همیشگی به سرمایه
- صرفه جویی در هزینهها به دلیل عدم نیاز به پرداخت بهره
- تمرکز بر روی رسیدن به اهداف کسب و کار
معایب:
- وجود منابع مالی محدود
- ریسک اتمام منابع
- پتانسیل رشد محدود
- نیاز به بودجه بندی عاقلانه
وام بانکی یا وام از موسسات
یکی از پرطرفدارترین راه ها برای جذب سرمایه استارتاپ ها، دریافت وام بانکی است. روشی که همانند سایر راههای تامین مالی مزایا و معایب خاص خود را دارد:
مزایا:
- حفظ استقلال و مالکیت نسبی استارتاپ
- ساخت تاریخچه اعتباری و راحتتر شدن مسیر برای دریافت وامهای بزرگتر
- افزایش اعتبار استارتاپ
- سپر مالیاتی
معایب:
- فرآیند طولانی درخواست و تایید و گیرافتادن در بروکراسیهای اداری
- ریسک برای بازپرداخت وام
- نیاز به فراهم کردن مدارک
دیگر روشهای تامین مالی استارتاپها
از سایر روشهای تامین مالی استارتاپها میتوان به تامین مالی جمعی (crowdfunding)، سرمایهگذاری خطرپذیر (venture capital) و تامین سرمایه از طربق ادغام و تملیک اشاره نمود.
تامین مالی جمعی (crowdfunding)
تأمین مالی جمعی یک روش جذب سرمایه است که در آن یک استارتاپ یا پروژه با جمعآوری مقادیر کوچکی از پول از تعداد زیادی از افراد برای تأمین مالی خود استفاده میکند. این روش به ویژه برای استارتاپها و کسبوکارهای نوپا مفید است که نمیتوانند یا تمایلی ندارند از سرمایهگذاران بزرگ یا وامهای بانکی استفاده کنند.
مزایا:
- دسترسی آسان به سرمایه
- بازاریابی و تبلیغات اولیه
- حفظ مالکیت و کنترل
- دوره کوتاه جذب سرمایه
معایب:
- رقابت بالا برای جذب سرمایه
- فاش شدن ایده
- ایجاد اعتماد و اعتبار

سرمایهگذاری خطر پذیر
سرمایهگذاری خطرپذیر یا Venture Capital (VC) نوعی سرمایهگذاری خصوصی است که در آن سرمایهگذاران در شرکتهای نوپا یا استارتاپهایی سرمایهگذاری میکنند که پتانسیل رشد و سودآوری بالایی دارند، اما ریسک زیادی هم دارند. این نوع سرمایهگذاری معمولاً در مراحل اولیه یا رشد اولیه شرکتها انجام میشود و به نوعی به حمایت مالی و مدیریتی از کسبوکارهای نوپا گفته میشود.
مزایا:
- سرمایه مالی قابل توجه
- بازده بالقوه بالا
- افزایش اعتبار شرکت
معایب:
- ریسک بالای شکست
- کنترل و مالکیت کمتر
- فرآیند پیچیده و زمانبر
ادغام و تملیک
تامین سرمایه از طریق ادغام و تملیک (Mergers and Acquisitions – M&A) یکی از روشهای مهم در دنیای کسبوکار و مالی است که در آن دو یا چند شرکت به هم ملحق میشوند یا یکی شرکت دیگری را خریداری میکند. این فرآیندها به شرکتها این امکان را میدهند که به سرعت منابع مالی، تکنولوژی، بازارها و داراییهای جدیدی بدست آورند و به افزایش رشد و رقابتپذیری خود بپردازند.
ادغام (Mergers): زمانی اتفاق میافتد که دو یا چند شرکت مستقل به هم میپیوندند و یک شرکت جدید تشکیل میدهند. در این حالت، مالکیت و کنترل شرکتها معمولاً به صورت مشترک بین دو طرف تقسیم میشود. هدف از ادغام معمولاً افزایش قدرت رقابتی و دسترسی به منابع جدید است.
تملیک (Acquisitions): در این فرآیند، یک شرکت (معمولاً بزرگتر) شرکت دیگری را خریداری میکند و آن شرکت به بخشی از شرکت خریدار تبدیل میشود. تملیک ممکن است با پرداخت نقدی، سهام یا ترکیبی از هر دو انجام شود.
مزایا:
- دسترسی به منابع و تکنولوژی جدید
- سودآوری و بازده سرمایه
- افزایش مقیاس و کاهش هزینهها
معایب:
- فرهنگ سازمانی متفاوت
- هزینههای بالای فرآیند
- ریسک افزایش بدهیها
- عدم همراستایی استراتژیک